Een
torenspits
is vaak hoog, heel hoog. Dat is bij onderhoudswerkzaamheden best wel lastig.
Vooral de top is kwetsbaar. Wanneer het
torenkruis
met de draaiende
torenhaan
speling heeft, wrikt deze in de
gecompliceerde constructie. Een
lekkage,
met alle gevolgen van dien, kan gemakkelijk optreden,
maar wordt niet snel ontdekt. Is de top verrot, dan kan een herfststorm desastreus zijn.
Ook bij blikseminslag krijgt de top de hardste klap.
Maar wanneer de problemen aan het licht komen, wat dan te doen?
Een nieuw topje brei je er niet zomaar aan.
Het aftoppen van de spits tot aan het gezonde deel is het gemakkelijkst;
je zet er dan gewoon een afgerond hoedje op.
Deze oplossing is zo voor de hand liggend dat het verbazing wekt dat er niet
veel meer afgetopte spitsen te zien zijn. Kennelijk werd een geamputeerde naaldspits
als een teken van armoe gezien, en dat was het in feite ook.
Een enkele keer is een
creatieve andere oplossing voor het probleem gevonden. De naaldspits van
Silvolde
kan op deze manier zijn bijzondere vorm gekregen hebben:
de spits is afgetopt, maar vlak. Daarop is een kleine
lantaarn
gebouwd,
en die draagt een hoedje.
Tekst: Jean Penders, 01-2006. Bronnen: zie literatuurlijst. Afbeelding: Jean Penders
